میزان پایداری موج شکن بستگی شدیدی به ارتفاع امواج دارد. به علت نامنظم بودن امواج، انتخاب ارتفاع مناسب جهت تعیین پایداری موج شکن بسیار حائز اهمیت می باشد. در این مطالعه، از ارتفاع موج H50 که میانگین 50 موج بلند رسیده به موج شکن در طی عمر مفید سازه است، برای محاسبه پایداری موج شکن استفاده شده است. علاوه بر این، در این تحقیق اثر پارامتر عمق آب در پایداری موج شکن های سنتی مورد بررسی قرار گرفته و با استفاده از مدل درختی، یک رابطه برای تعیین سنگ های آرمور پیشنهاد شده است. در جهت توسعه این مدل، از داده های امواج نامنظم که خرابی آن ها در محدوده 2 تا 8 بوده است، استفاده شده است. سپس نتایج حاصل از درخت تصمیم گیری با روابط تجربی قبلی مقایسه شده است. با استفاده از معیارهای آماری نشان داده شده است که رابطه ارائه شده دارای دقت بیشتری در پیش بینی عدد پایداری موج شکن در مقایسه با روابط تجربی موجود است.

در تحقیق حاضر با استفاده از نتایج آزمایشگاهی، وضعیت نیمرخ تغییر شکل یافته موج شکن های شکل پذیر، در فرآیند برخورد امواج در طول زمان مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا ابتدا 7 پارامتر مستقل موثر بر پایداری سازه که در مطالعات آزمایشگاهی دستخوش تغییر قرار گرفته اند، شناسایی شده و تاثیر آنها در پارامترهای هندسی معرف پایداری (6 پارامتر)، بررسی شده است. این 6 پارامتر وابسته به نحوی انتخاب شده اند که با کمترین تعداد ممکن، هندسه تغییر شکل یافته سازه را به طور کامل تبیین کنند.در ادامه برای بدست آوردن مقدار این پارامترها، روابطی براساس مدلهای آماری ارایه شده اند که بر حسب 7 پارامتر مستقل موثر می باشند. همچنین تلاشهای انجام گرفته در جهت افزایش هر چه بیشتر اعتبار و قدرت این روابط نیز نمایش داده شده و مورد بررسی قرار گرفته است. در انتها با استفاده از نتایج بدست آمده، نرم افزاری به نام IB برنامه ریزی شده که به کمک آن، نتایج این تحقیق با نرم افزار Breakwat و همچنین با نتایج آزمایشهای انجام شده مورد مقایسه قرار گرفته است.

در این تحقیق اثر امواج مایل بر پایداری پوزه یک موج شکن توده سنگی سکویی بررسی شد. پژوهش حاضر با استفاده از روش مدل فیزیکی در حوضچه موج مرکز تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری وزارت جهادسازندگی انجام صورت پذیرفت. امواج تابیده شده به مدل فیزیکی موج شکن در تمام آزمایشها نامنظم و طیف انرژی موج مربوط از نوع JONSWAP بود. آزمایشها با تولید امواج در دو جهت °23 و °68 نسبت به خط مرکزی موج شکن (CL) با محدوده ‏ای از ارتفاعات عمده موج، پریود اوج 12 ثانیه و تعداد 1000 موج اولیه و 1000 موج ثانویه انجام شدند. نیم رخهای پوزه موج شکن قبل و بعد از اجرای هر آزمایش با یکدیگر مقایسه و اعداد آسیب مربوط به آنها محاسبه شدند. داده های حاصل به طور مجزا برای نمایش تاثیر ارتفاع موج، مدت طوفان و نیز زاویه تابش موج بر روی پایداری پوزه موج شکن ترسیم شدند. محدوده‏های با اعداد آسیب یکسان برای جهت تابش موج °68 ترسیم و روند جابجایی این محدوده ها با تغییر ارتفاع عمده موج مورد بررسی قرار گرفت. با افزایش ارتفاع عمده موج تابشی در هر دو جهت °23 و °68، مقادیر اعداد آسیب افزایش و در نتیجه با افزایش ارتفاع عمده موج تغییر شکل پوزه افزایش می یافت.

یکی از مهمترین مسائلی که در طراحی موج شکن ها مورد توجه است، ارزیابی پایداری سازه در برابر امواج برخوردی است. از این رو در مقاله حاضر، تاثیر پارامترهای مختلف بر پایداری هیدرولیکی موج شکن سکویی چندلایه مطالعه شده است. برای رسیدن به این هدف، مدل آزمایشگاهی دوبعدی موج شکن سکویی چندلایه در کانال موج دانشگاه تربیت مدرس ساخته شد و تحت اثر امواج نامنظم با طیف انرژی جوانسواپ، مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه شناخت تاثیر پارامترهای مختلف مرتبط با سکو مانند تراز سکو از سطح ایستابی و عمق آب پای سازه بر سطح آسیب موج شکن سکویی چندلایه مدنظر قرار گرفت. پارامتر ارتفاع سنگ کلاس I، به عنوان یک پارامتر جدید شناخته شده و نحوه اثرگذاری این پارامتر بر پایداری موج شکن سکویی چندلایه بررسی شد. نتایج این بررسی نشان می دهد که با افزایش ارتفاع سنگ کلاس I، اتلاف انرژی موج برخوردی بیشتر شده و منجر به کاهش سطح آسیب سازه می شود. همچنین با افزایش عمق آب پای سازه به میزان 23 درصد، نیروی وارد بر موج شکن افزایش یافته که منتج به افزایش 250 درصدی خرابی سازه شده است. علاوه بر این، نتایج نشان می دهند که با افزایش 40 درصدی تراز سکو از سطح ایستابی، سطح فرسایش آرمور به میزان 67 درصد بیشتر خواهد شد.

لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.